บันทึกอนุทินครั้งที่12

บันทึกอนุทินครั้งที่12

วันพุธที่ 2  เมษายน  2558

           

วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากมีการจัดกีฬาคณะศึกษาศาสตร์

    ฉันมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมตั้งแต่การวาดภาพออกแบบตัวการ์ตูนปฐมวัยนำมาทำเป็นไวนิลติดบนสแตน ออกแบบสแตน วาดภาพ ตัดอุปกรณ์สำหรับตกแต่งสแตนทั้งหมด ซึ่งฉันรู้สึกภูมิใจมากที่มีส่วนร่วมในการทำสแตนของเอกการศึกษาปฐมวัยในครั้งนี้

                             บรรยากาศการทำงาน  ออกแบบส่วนประกอบของตกแต่งสแตนเชียร์

                     ออกแบบของสำหรับตกแต่งสแตนเชียร์

เพื่อนช่วยกันระบายสี

                                                 

บรรยากาศการทำสแตนเอกการศึกษาปฐมวัย

                                                     

อาจารย์คอยช่วยเหลือในหลายๆอย่าง

                          

เพื่อนทุกคนช่วยกันทำสแตนตั้งแต่5โมงเย็นจนเสร็จสามทุ่ม

        

   เสร็จแล้วสแตนน่ารักสีสันสดใสพร้อมใช้งานในวันกีฬาพรุ่งนี้!! ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ช่วยกันทำสแตนปฐมวัยจนเสร็จ เย้!!

   หลังจากที่ช่วยกันทำสแตนเสร็จจนเหน็ดเหนื่อย อาจารย์ใจดีเลี้ยงPIZZA ด้วยยค่ะ น่ารักที่สุดเลย!!

                                                        

วันกีฬาสีคณะศึกษาศาสตร์

                                                      บรรยากาศงานกีฬาคณะศึกษาศาสตร์

       การแข่งขันกีฬาคณะศึกษาศาสตร์ในวันนี้เสร็จสิ้นแล้ว เอกการศึกษาปฐมวัยของเราได้รับรางวัลไม่น้อยเลย น่าภูมิใจที่สุดคือรางวัลกองเชียร์ซึ่งทุกคนหวังเป็นอย่างมากว่าจะรับรางวัลนี้มาให้ได้ 

                ได้รับรางวัลมากมายขนาดนี้ก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย!!

        นึกไม่ถึงเลยว่าเอกการศึกษาปฐมวัยของเราจะได้รางวัลมากมายขนาดนี้ ฉันคิดว่าที่เราทำได้คงเป็นเพราะเรามีความพยายาม มีความตั้งใจและมีความสามัคคีกัน มั่นใจเลยค่ะว่าทุกๆคนทำงานในส่วนที่ตนเองรับผิดชอบได้อย่างเต็มที่กันจริง 

ประเมิน

ประเมินตนเอง

    ฉันได้รับผิดชอบในเรื่องของการออกแบบสแตน เริ่มตั้งแต่วาดภาพออกแบบไวนิลจนกระทั่งทำสแตนและตกแต่งในส่วนต่างๆจนเสร็จฉันช่วยตั้งแต่เริ่มต้นจนจบเลยค่ะ พอทำเสร็จได้ที่เห็นผลงานที่ตนเองออกแบบไปอยู่บนสแตนเชียร์ก็รู้สึกภูมิใจมากๆที่สุด วันทำสแตนรู้สึกเหนื่อยมากค่ะเพราะตั้งใจจัดเตรียมอุปกรณ์ทำตั้งแต่บ่ายสาม เริ่มทำสแตนตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนถึงสามทุ่ม รู้สึกดีใจและมีส่วนร่วมในการทำสแตน เหนื่อยมากคะพอทำงานเสร็จอาจารย์เลี้ยงPIZZAความเหนื่อยก็หายไปทันทีเลย^_^ วันกีฬาจริงๆ ฉันขอโทษด้วยนะคะที่มาสาย เนื่องจากเมื่อคืนเหนื่อยมากไปหน่อยกลับบ้านดึกเลยนอนตื่นสายทำให้มางานกีฬาช้าและไม่ได้มาช่วยเพื่อนเดินขบวนเลย วันนี้มาถึงก็มาคอยให้กำลังใจเพื่อนๆแข่งกีฬาพร้อมกับช่วยเพื่อนๆและน้องๆร้องเพลงแข่งประกวดกองเชียร์ รุ้สึกดีใจมากเมื่อรู้ว่าได้รางวัลชนะกองเชียร์ ดีใจกับเอกปฐมวัยของเรามากจริงๆ หลังจากเสร็จสิ้นงานก็ช่วยกันเก็บสแตนเชียร์เก็บอุปกรณ์ต่างๆ  วันนี้เลยรู้สึกว่าตนเองก็ได้ทำหน้าที่ของตนเองคือรับผิดชอบในเรื่องสแตนได้อย่างเต็มที่แล้วจริงๆค่ะ

ประเมินเพื่อน

     เพื่อนๆช่วยกันทำตั้งใจกันมาก บางคนทำตลอดไม่หยุดพักเลยก็มี วันทำสแตนเพื่อนๆมาช่วยงานกันน้อยมากก็รู้สึกเสียใจนิดหน่อยค่ะอยากให้เพื่อนมาช่วยกันเยอะๆงานจะได้เสร็จเร็วๆ เพราะคนที่มาทำงานก็มีแต่คนเดิมๆ คนที่ไม่มาก็ไม่ค่อยช่วยอะไรเลย เพื่อนที่มาช่วยบางคนก็พยายามที่จะขอความช่วยเหลือเพราะไม่อยากจะนั่งอยู่เฉยๆซึ่งเพื่อนก็มีความตั้งใจอยากที่จะช่วยจริงๆค่ะ ในวันที่จัดสแตนเชียร์ ถึงแม้ว่าเอกปฐมวัยของเราจะมีแต่ผู้หญิงแต่ทุกคนก็ทำงานกันแบบสุดความสามารถจริงๆบางคนก็ลงทุนปีนขึ้นไปบนหลังคาหรือบรรไดสูงๆเพื่อที่จะผูกเชือก ติดส่วนประกอบต่างๆ เห็นเพื่อนทุ่มเทในการทำงานขนาดนี้ก็อดพูดไม่ได้จริงๆเลยค่ะว่าเอกปฐมวัยของเราทำได้ทุกอย่างจริงๆ^_^

ประเมินอาจารย์

    อาจารย์น่ารักมาก ถึงแม้จะไม่ใช้งานของอาจารย์เลยแต่อาจารย์ก็เข้ามาช่วยตั้งแต่เริ่มจัดอุปกรณ์ทำตั้งแต่ห้าโมงเย็น ช่วยกันทำจนเสร็จถึงสามทุ่ม ทั้งอาจารย์บาสและอาจารย์เบียน่ารักที่สุดเลย^^ เห็นอาจารย์ช่วยทำงานไม่ว่าจะเป็น ตัดกระดาษ ยกอุปกรณ์ งานบางอย่างให้นักศึกษาทำก็ได้แต่อาจารย์ก็ทำเอง อย่างที่เห็นอาจารย์บาสยกบันไดเหล็กเองคนเดียว อาจารย์เบียร์ก็คอยจับบันไดเหล็กช่วยเวลาที่เพื่อนปีนทำงาน เห็นแล้วก็รู้สึกซาบซึ้งมากๆเลยT^T ความรู้สึกแบบนี้เหมือนความรู้สึกที่เคยอยู่ชั้นประถมหรือมัธยม ซึ่งการที่อาจารย์ลงทุนช่วยนักศึกษาขนาดนี้ในชั้นระดับมหาวิทยาลัยเเทบจะไม่มี เป็นไปได้ยากมากที่อาจารย์ในระดับมหาวิทยาลัยจะลงมาช่วยนักศึกษาทำงานแบบนี้  เกรงใจอาจารย์มากเลยอาจารย์อุตสาห์มาช่วยแล้วยังเลี้ยงPIZZAอีก ใจดีที่สุดเลย
พอถึงวันกีฬาจริงๆอาจารย์ก็คอยมาให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆกับนักศึกษาติดขอบสนามตั้งแต่พิธีเริ่มกีฬาจนกระทั่งพิธีปิด อาจารย์ก็ยังช่วยเก็บวัสดุอุปกรณ์ทั้งหมด ฉันเลยคิดว่าจะมีอาจารย์สักกี่คนบ้างที่ค่อยช่วยนักศึกษามากมายขนาดนี้ตั้งแต่ตอนเตรียมงานจนกระทั่งสิ้นสุดการจัดงานก็ยังช่วย อาจารย์ไม่เคยทิ้งให้นักศึกษาทำทุกอย่างเองเลย อาจารย์ช่วยตลอด รู้สึกดีมากๆเลยค่ะที่อาจารย์คอยอยู่ด้วยกันเวลาทำงานแบบนี้ รู้สึกอบอุ่นเหมือนมีที่พึ่งและทำให้มีกำลังใจในการทำงานมากๆเลย^_^